Κάτι σαν όνειρο
Μια ποιητική ταινία που υφαίνει τον χρόνο σαν μετάξι, ακολουθώντας τη ροή των συναισθημάτων μιας γυναίκας που χάνεται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την αυταπάτη. Σε ένα παλιό σπίτι, ένα ανοιξιάτικο βράδυ, το φως του φεγγαριού μπαίνει από τα μισάνοιχτα παράθυρα. Στο μεγάλο, άδειο δωμάτιο, μια νεαρή γυναίκα ψιθυρίζει λόγια στον εαυτό της, προσπαθώντας να βρει κουράγιο να τελειώσει ένα γράμμα. Ένα γράμμα γεμάτο ελπίδα, πόνο και τη λαχτάρα να ξαναφέρει πίσω τον έρωτα που έχασε.
Το γραμμόφωνο παίζει απαλά μια μελωδία παλιάς εποχής, ενώ ο χρόνος μοιάζει να παγώνει και να ξετυλίγεται ανάλογα με τη διάθεσή της. Μνήμη, όνειρο και επιθυμία μπλέκονται σ' ένα εύθραυστο μωσαϊκό. Κάθε λέξη που γράφει είναι μια απόπειρα να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, την ελπίδα και την απόγνωση. Το γράμμα είναι η τελευταία της προσπάθεια να τον πείσει να επιστρέψει – ή το αντίο της στον κόσμο.
Ένα αισθηματικό δράμα που αποτυπώνει με λυρισμό την αγωνία για την ευτυχία, την παγίδα των συναισθημάτων και την ομορφιά της αυταπάτης.
Μια ταινία που μοιάζει με ποιητικό ταξίδι στο λαβύρινθο της ψυχής, το «Κάτι σαν Όνειρο» καθηλώνει με την ατμόσφαιρα και την τολμηρή αφήγησή του. Η σκηνοθεσία αξιοποιεί το χρόνο σαν εύπλαστο υλικό, καθρεφτίζοντας τις κυμαινόμενες διαθέσεις της πρωταγωνίστριας – μιας γυναίκας που παλεύει να βρει ευτυχία μέσα σε μια δίνη μνήμης, ελπίδας και αυταπάτης.
Η ερμηνεία της πρωταγωνίστριας είναι καθηλωτική: η εύθραυστη δύναμη με την οποία μιλάει στον εαυτό της, το βλέμμα της που πότε βυθίζεται στην απόγνωση και πότε ανάβει από προσμονή, συνθέτουν μια σπαρακτική σπουδή πάνω στην απώλεια και την επιθυμία. Το σκηνικό – ένα παλιό, σχεδόν στοιχειωμένο σπίτι – σε συνδυασμό με τη μουσική από το γραμμόφωνο, δημιουργούν μια μελαγχολική μαγεία που καθηλώνει.
Το σενάριο, λιτό αλλά γεμάτο ένταση, διατηρεί την αγωνία μέχρι το τέλος: το γράμμα που γράφεται στο σκοτάδι δεν είναι μόνο μια έκκληση για επιστροφή, αλλά κι ένα ύστατο αντίο. Αν και η ροή της ταινίας κάποιες στιγμές αργεί, αυτό λειτουργεί υπέρ της ατμόσφαιρας, δίνοντας χώρο στις σιωπές και στα βλέμματα να μιλήσουν.
Το «Κάτι σαν Όνειρο» είναι μια δυνατή, αισθηματική εμπειρία για όσους αγαπούν τις ταινίες που εξερευνούν το βάθος της ανθρώπινης καρδιάς με ευαισθησία και τόλμη.
Zina Vei Neila Sophia Sheila